Μηπως ειμαστε κοντα στο τελος του Ευρω

Τα συγκοινωνούντα δοχεία παγκοσμίως - η μορφή της κρίσης, τα αποτελέσματα της, οι πραγματικές αιτίες, η αναδιανομή εισοδημάτων, η ευρωπαϊκή ολοκλήρωση και η αναγκαιότητα μίας μερικής αποπαγκοσμιοποίησης

ΣΥΓΚΟΙΝΩΝΟΥΝΤΑ ΔΟΧΕΙΑ: Ένα ενδεχόμενο, νέο πρόγραμμα «επέκτασης» της ποσότητας χρήματος από την Fed (QE3), μέσω της τρίτης κατά σειρά αγοράς ομολόγων του αμερικανικού δημοσίου, θα μπορούσε να προκαλέσει αύξηση των επιτοκίων στην Κίνα. Τα αυξημένα επιτόκια όμως στη Κίνα, σε συνδυασμό με τις πολιτικές λιτότητας στην Ευρώπη και στις Η.Π.Α. (το παράδειγμα της Ελλάδας δείχνει ότι μπορεί κανείς εύκολα να καταστραφεί, «επιλέγοντας» ανόητα τη λιτότητα), θα μπορούσαν να «πνίξουν» εντελώς την ήδη αναιμική παγκόσμια ανάπτυξη.

Πως είναι δυνατόν λοιπόν οι αγορές, οι οποίες έχουν πλέον εντελώς απογοητευθεί από την απίστευτη ανεπάρκεια, από την ανικανότητα καλύτερα των πολιτικών (άρθρο μας), να μην το καταλαβαίνουν; Πως είναι δυνατόν να νομίζει ο κόσμος ότι θα αποφύγει τη διπλή ύφεση (double dip), με τελικό σημείο την ισορροπία σε κατώτερα επίπεδα (ύφεση L), η οποία απειλεί να καταστρέψει ολόκληρο τον πλανήτη - πόσο μάλλον όταν ήδη οι χρηματιστηριακές ζημίες παγκοσμίως ξεπερνούν τα 2,5 τρις $; Είναι δυνατόν να νόμιζαν οι Η.Π.Α. ότι θα «ξεγελούσαν» τις αγορές, κρύβοντας τα τεράστια προβλήματα τους πίσω από το ανόητο τέχνασμα της «ακούσιας» στάσης πληρωμών; Μήπως έτσι εξηγείται επίσης η ξαφνική, η αναπάντεχη μάλλον μείωση αυτών που ζητούν εργασία; Μήπως είναι ένα ακόμη πυροτέχνημα, όμοιο με αυτό του περιπλανώμενου Ευρωθιάσου;

Η υποβάθμιση των Η.Π.Α. από την S&P θα ανοίξει τους ασκούς του Αιόλου - αφού τα αμερικανικά ομόλογα είναι το κύριο χρηματοπιστωτικό εργαλείο για την αναχρηματοδότηση των τραπεζών παγκοσμίως. Πρόκειται πιθανότατα για τη μητέρα των κρίσεων, ενώ ενδεχομένως θα είναι το έναυσμα της τελικής «επίθεσης» εναντίον της Ευρωζώνης - αφού ούτε η Γαλλία, πόσο μάλλον η Μ. Βρετανία, δεν δικαιούνται πλέον την κορυφαία αξιολόγηση.

Όσον αφορά τώρα την Ιταλία, το ποσοστό του χρέους της διαμορφώνεται στο 128%. Εάν οι αγορές συνεχίσουν να οδηγούν το κόστος δανεισμού της χώρας πλησίον του 6%, καθώς επίσης εάν η ανάπτυξη παραμείνει μηδαμινή, οι υπολογισμοί δείχνουν πως έως το 2017 το ποσοστό θα ανέλθει επάνω από το 150% - οπότε θα χρεοκοπήσει. Ακόμα και στην περίπτωση που το κόστος δανεισμού επιστρέψει στο 4%, ο ρυθμός ανάπτυξης είναι τόσο αναιμικός που το χρέος θα διατηρηθεί στο 128% το 2018 – με κίνδυνο χρεοκοπίας της (εάν συμβεί βέβαια κάτι στην Ιταλία, οι γερμανικές, οι γαλλικές, οι βρετανικές και πολλές άλλες τράπεζες θα υποφέρουν τα πάνδεινα – ανεξάρτητα από το πώς θα εξελιχθεί η κρίση στην Ισπανία, στο Βέλγιο, στην Κύπρο και σε αρκετές άλλες χώρες που σήμερα φαίνονται ισχυρές).

Οι ειδικοί επισημαίνουν επίσης ότι, λόγω της αισιοδοξίας των αγορών για θετικά μεγέθη ανάπτυξης, το κρίσιμο όριο των αποδόσεων των ομολόγων, επάνω από το οποίο το χρέος θεωρείται μη βιώσιμο, είναι το 7%. Στην πραγματικότητα, όμως με τους υφιστάμενους χαμηλούς ρυθμούς ανάπτυξης της Ευρώπης, ως αποτέλεσμα της συμμετοχής των χωρών στο ευρώ, το μέγιστο όριο είναι περίπου 4%-5% - ένας από τους πολλούς λόγους, για τους οποίους σύντομα θα πάψει να υπάρχει το κοινό νόμισμα, εάν δεν ενωθεί άμεσα πολιτικά η Ευρωζώνη.

Διαβαστε ολο το άρθρο : http://www.sofokleous10.gr/portal2/toprotothema/toprotothema/2011-08-07-21-51-17-2011080739947/

Posted in: ευρω,ευρωζωνη,ευρωπαικη οικονομια,κοσμος,κριση,οικονομια,χρεος