Στην επιχειρηματική του σταδιοδρομία πέτυχε πολλά, αλλά ο πιο φιλόδοξος στόχος του έχει μείνει ανεκπλήρωτος: ο Α. Βγενόπουλος μπορεί να υπερηφανεύεται ότι «έχτισε» τον «μεγαλύτερο επιχειρηματικό όμιλο στην Ελλάδα», την MIG, αλλά ως τώρα μένει άπιαστο το μεγάλο του όνειρο για μια εντυπωσιακή τραπεζική εξαγορά στην Ελλάδα, με την οποία θα αποκτήσει μια μόνιμη καρέκλα δίπλα στους ισχυρότερους τραπεζίτες της χώρας.
Τις τελευταίες ημέρες φουντώνουν και πάλι οι συζητήσεις και οι φήμες στους χρηματιστηριακούς και τραπεζικούς κύκλους για τα επόμενα βήματα της MIG και του Α. Βγενόπουλου στον τραπεζικό κλάδο. Άλλωστε, παρότι αυτή τη φορά στη γενική συνέλευση της MIG, που επιβεβαίωσε την ηγετική του θέση στον όμιλο, ο κ. Βγενόπουλος απέφυγε να αναφερθεί σε επικείμενα τραπεζικά «χτυπήματα», δεν είναι λίγοι οι παράγοντες της αγοράς που βλέπουν ότι σήμερα διαμορφώνονται ευνοϊκότερες συνθήκες για να προχωρήσει η MIG στην εξαγορά που σχεδίαζε ήδη από το «πρώτο κύμα» της κρίσης, το φθινόπωρο του 2008 –με τη γνωστή ατυχή κατάληξη…
Αρκετοί λένε, ότι ο επικεφαλής της MIG έγινε σοφότερος από τα σφάλματα του 2008-2009, ένα από τα οποία ήταν η βιαστική και ιδιαίτερα προβεβλημένη απόφασή του να προχωρήσει η MIG σε αύξηση κεφαλαίου το φθινόπωρο του 2008, για να αξιοποιήσει τις ευκαιρίες της κρίσης για μεγάλη τραπεζική εξαγορά. Εκείνες οι προβεβλημένες προεργασίες επίθεσης θορύβησαν τους ισχυρούς του τραπεζικού συστήματος και προκάλεσαν ισχυρές αντιδράσεις τους στο παρασκήνιο, ενώ λίγο αργότερα η παροχή των 28 δις. ευρώ από την κυβέρνηση Καραμανλή στις τράπεζες απέτρεψε κάθε ενδεχόμενο να βρεθεί μια μεγάλη τράπεζα σε αδυναμία και να γίνει εύκολος στόχος της MIG.
Στις αποφάσεις της τελευταίας γενικής συνέλευσης της MIG για αναθεώρηση άρθρων του καταστατικού, αρκετοί στην αγορά ανιχνεύουν πιθανές προεργασίες μεγάλου «χτυπήματος» στον τραπεζικό κλάδο, που πιθανόν αυτή τη φορά να περνούν σκόπιμα από τη διοίκηση Βγενόπουλου σε δεύτερο πλάνο, για να διατηρηθεί το πλεονέκτημα του αιφνιδιασμού. Ειδικότερα, η διοίκηση Βγενόπουλου έλαβε «λευκή επιταγή» από τους μετόχους για να προχωρήσει όποτε κρίνει σκόπιμο σε αύξηση κεφαλαίου ή/και σε έκδοση ομολογιακού δανείου.
«Με απόφαση της Τακτικής Γενικής Συνέλευσης των Μετόχων», όπως αναφέρεται στις αλλαγές καταστατικού που εγκρίθηκαν, «εκχωρήθηκε στο Διοικητικό Συμβούλιο για χρονικό διάστημα μίας πενταετίας από τη λήψη της απόφασης η εξουσία να αυξάνει το μετοχικό κεφάλαιο της Εταιρίας μερικά ή ολικά με την έκδοση νέων μετοχών για ποσό που δεν μπορεί να υπερβεί το ποσό του κεφαλαίου που είναι καταβεβλημένο κατά την ημερομηνία της Γενικής Συνέλευσης, σύμφωνα με το άρθρο 13 παρ. 1 του κ.ν. 2190/1920».
Σε ό,τι αφορά τα ομολογιακά δάνεια, αναφέρεται ότι «το Διοικητικό Συμβούλιο εκδίδει ομολογιακά δάνεια σύμφωνα με τις διατάξεις της ισχύουσας νομοθεσίας, συμπεριλαμβανομένης και της διάταξης του άρθρου 3α του Κ.Ν. 2190/1920. Η εξουσία του Διοικητικού Συμβουλίου σύμφωνα με την παρούσα παράγραφο δεν περιορίζεται από τη διάταξη του άρθρου 5 παρ. 2 του παρόντος».
Γιατί, όμως, αυτή τη φορά ο κ. Βγενόπουλος εκτιμάται από την αγορά, ότι έχει μεγαλύτερες πιθανότητες να επιτύχει τον ιστορικό επιχειρηματικό του στόχο; «Η… συναστρία είναι αυτή τη φορά πολύ ευνοϊκότερη», λέει με χιούμορ παράγοντας της αγοράς, καθώς:
1. Ο επικεφαλής της MIG απαλλάχθηκε πρόσφατα από ένα σημαντικό βάρος, την ποινική δίωξη που είχε ασκηθεί (και) εναντίον του, για τις υπερτιμολογημένες πωλήσεις ομολόγων από την Marfin Bank στο Ταμείο Ξενοδοχοϋπαλλήλων. Έτσι, μπορεί να… προβάρει με μεγαλύτερη άνεση το κοστούμι του τραπεζίτη, χωρίς να επικρέμαται η δαμόκλειος σπάθη μιας δυσάρεστης δικαστικής εξέλιξης σε μια σοβαρή ποινική υπόθεση, με εξίσου σοβαρές πολιτικές διαστάσεις.
2. Η εξέλιξη της κρίσης βρίσκει το «τραπεζικό κατεστημένο» της Ελλάδας, εναντίον του οποίου έχει αρκετές φορές «ξιφουλκήσει» ο κ. Βγενόπουλος, σοβαρά αποδυναμωμένο. Κρίση ρευστότητας, αυξημένες επισφάλειες, αβεβαιότητα για το ενδεχόμενο χρεοκοπίας της χώρας και ύφεση συνθέτουν ένα «τοξικό» κοκτέιλ για τις τράπεζες και οι κεφαλαιοποιήσεις τους στο ΧΑ βρίσκονται σε ιστορικά χαμηλά πολλών ετών, ενώ προβάλει απειλητικό το ενδεχόμενο ενισχυμένης κηδεμονίας από το κράτος, για όσους χρειασθούν κεφαλαιακές ενισχύσεις από το Ταμείο Χρηματοπιστωτικής Σταθερότητας. Σημειώνεται, επίσης, ότι καμία από τις μεγάλες ελληνικές τράπεζες, όσο διαρκεί η υποστήριξή τους με κρατικά κεφάλαια και ρευστότητα, δεν έχει τη θεσμική δυνατότητα να προχωρήσει σε επιθετική κίνηση εξαγοράς, αφού αυτό απαγορεύεται ρητά από το νόμο και τις αποφάσεις της Κομισιόν.
3. Την ώρα που συμβαίνουν όλα αυτά, η MIG μπορεί να μην είναι μια καλοκουρδισμένη «μηχανή παραγωγής κερδών», αλλά έχει κεφάλαια και ρευστότητα που μπορούν να αποδειχθούν πολύτιμα στο επόμενο… γύρισμα της τύχης. Για παράδειγμα, αν μια μεγάλη τράπεζα βρεθεί σε ανάγκη για κεφάλαια, η συμφωνία της κυβέρνησης με την τρόικα προβλέπει ότι πρώτα θα πρέπει να τα ζητήσει από την αγορά και, αν δεν τα βρει, να προσφύγει στο Ταμείο Χρηματοπιστωτικής Σταθερότητας. Στο πρώτο στάδιο της αναζήτησης κεφαλαίων, η MIG θα μπορούσε να διατυπώσει δημόσια τη δική της πρόταση για κάλυψη μιας μεγάλης αύξησης κεφαλαίου, αφήνοντας την τραπεζική διοίκηση που θα έχει ανάγκη κεφαλαίων στη… δυσάρεστη θέση να είναι υποχρεωμένη να δεχθεί αυτή την προσφορά, στο βαθμό που οι μέτοχοι της και η ευρύτερη αγορά θα λένε «όχι» στην παροχή πρόσθετων κεφαλαίων σε μια περίοδο ακραίας αβεβαιότητας, ακόμη και για πιθανή πτώχευση της χώρας.
Με αυτά τα δεδομένα, ίσως σε αυτή τη φάση της κρίσης, η MIG να έχει πολύ περισσότερες πιθανότητες να προσφέρει στους μετόχους της το «ιερό δισκοπότηρο» που ως τώρα χανόταν από το οπτικό πεδίο, κάθε φορά που το πλησίαζε: μια μεγάλη τραπεζική εξαγορά, που θα μέσα σε μια νύχτα θα μετατρέψει έναν όμιλο με πολλές ετερόκλητες δραστηριότητες χαμηλής κερδοφορίας, σε έναν πολυδιάστατο χρηματοοικονομικό φορέα, με «γερό πάτημα» στον τραπεζικό κλάδο. Αρκεί, βέβαια, να μην καταφέρει με κάποιο τρόπο και αυτή τη φορά το «τραπεζικό κατεστημένο» να προβάλει ανυπέρβλητα εμπόδια στο φιλόδοξο βηματισμό του κ. Βγενόπουλου…
πηγή : http://www.sofokleous10.gr/portal2/toprotothema/toprotothema/mig-----2010052423590/
Τις τελευταίες ημέρες φουντώνουν και πάλι οι συζητήσεις και οι φήμες στους χρηματιστηριακούς και τραπεζικούς κύκλους για τα επόμενα βήματα της MIG και του Α. Βγενόπουλου στον τραπεζικό κλάδο. Άλλωστε, παρότι αυτή τη φορά στη γενική συνέλευση της MIG, που επιβεβαίωσε την ηγετική του θέση στον όμιλο, ο κ. Βγενόπουλος απέφυγε να αναφερθεί σε επικείμενα τραπεζικά «χτυπήματα», δεν είναι λίγοι οι παράγοντες της αγοράς που βλέπουν ότι σήμερα διαμορφώνονται ευνοϊκότερες συνθήκες για να προχωρήσει η MIG στην εξαγορά που σχεδίαζε ήδη από το «πρώτο κύμα» της κρίσης, το φθινόπωρο του 2008 –με τη γνωστή ατυχή κατάληξη…
Αρκετοί λένε, ότι ο επικεφαλής της MIG έγινε σοφότερος από τα σφάλματα του 2008-2009, ένα από τα οποία ήταν η βιαστική και ιδιαίτερα προβεβλημένη απόφασή του να προχωρήσει η MIG σε αύξηση κεφαλαίου το φθινόπωρο του 2008, για να αξιοποιήσει τις ευκαιρίες της κρίσης για μεγάλη τραπεζική εξαγορά. Εκείνες οι προβεβλημένες προεργασίες επίθεσης θορύβησαν τους ισχυρούς του τραπεζικού συστήματος και προκάλεσαν ισχυρές αντιδράσεις τους στο παρασκήνιο, ενώ λίγο αργότερα η παροχή των 28 δις. ευρώ από την κυβέρνηση Καραμανλή στις τράπεζες απέτρεψε κάθε ενδεχόμενο να βρεθεί μια μεγάλη τράπεζα σε αδυναμία και να γίνει εύκολος στόχος της MIG.
Στις αποφάσεις της τελευταίας γενικής συνέλευσης της MIG για αναθεώρηση άρθρων του καταστατικού, αρκετοί στην αγορά ανιχνεύουν πιθανές προεργασίες μεγάλου «χτυπήματος» στον τραπεζικό κλάδο, που πιθανόν αυτή τη φορά να περνούν σκόπιμα από τη διοίκηση Βγενόπουλου σε δεύτερο πλάνο, για να διατηρηθεί το πλεονέκτημα του αιφνιδιασμού. Ειδικότερα, η διοίκηση Βγενόπουλου έλαβε «λευκή επιταγή» από τους μετόχους για να προχωρήσει όποτε κρίνει σκόπιμο σε αύξηση κεφαλαίου ή/και σε έκδοση ομολογιακού δανείου.
«Με απόφαση της Τακτικής Γενικής Συνέλευσης των Μετόχων», όπως αναφέρεται στις αλλαγές καταστατικού που εγκρίθηκαν, «εκχωρήθηκε στο Διοικητικό Συμβούλιο για χρονικό διάστημα μίας πενταετίας από τη λήψη της απόφασης η εξουσία να αυξάνει το μετοχικό κεφάλαιο της Εταιρίας μερικά ή ολικά με την έκδοση νέων μετοχών για ποσό που δεν μπορεί να υπερβεί το ποσό του κεφαλαίου που είναι καταβεβλημένο κατά την ημερομηνία της Γενικής Συνέλευσης, σύμφωνα με το άρθρο 13 παρ. 1 του κ.ν. 2190/1920».
Σε ό,τι αφορά τα ομολογιακά δάνεια, αναφέρεται ότι «το Διοικητικό Συμβούλιο εκδίδει ομολογιακά δάνεια σύμφωνα με τις διατάξεις της ισχύουσας νομοθεσίας, συμπεριλαμβανομένης και της διάταξης του άρθρου 3α του Κ.Ν. 2190/1920. Η εξουσία του Διοικητικού Συμβουλίου σύμφωνα με την παρούσα παράγραφο δεν περιορίζεται από τη διάταξη του άρθρου 5 παρ. 2 του παρόντος».
Γιατί, όμως, αυτή τη φορά ο κ. Βγενόπουλος εκτιμάται από την αγορά, ότι έχει μεγαλύτερες πιθανότητες να επιτύχει τον ιστορικό επιχειρηματικό του στόχο; «Η… συναστρία είναι αυτή τη φορά πολύ ευνοϊκότερη», λέει με χιούμορ παράγοντας της αγοράς, καθώς:
1. Ο επικεφαλής της MIG απαλλάχθηκε πρόσφατα από ένα σημαντικό βάρος, την ποινική δίωξη που είχε ασκηθεί (και) εναντίον του, για τις υπερτιμολογημένες πωλήσεις ομολόγων από την Marfin Bank στο Ταμείο Ξενοδοχοϋπαλλήλων. Έτσι, μπορεί να… προβάρει με μεγαλύτερη άνεση το κοστούμι του τραπεζίτη, χωρίς να επικρέμαται η δαμόκλειος σπάθη μιας δυσάρεστης δικαστικής εξέλιξης σε μια σοβαρή ποινική υπόθεση, με εξίσου σοβαρές πολιτικές διαστάσεις.
2. Η εξέλιξη της κρίσης βρίσκει το «τραπεζικό κατεστημένο» της Ελλάδας, εναντίον του οποίου έχει αρκετές φορές «ξιφουλκήσει» ο κ. Βγενόπουλος, σοβαρά αποδυναμωμένο. Κρίση ρευστότητας, αυξημένες επισφάλειες, αβεβαιότητα για το ενδεχόμενο χρεοκοπίας της χώρας και ύφεση συνθέτουν ένα «τοξικό» κοκτέιλ για τις τράπεζες και οι κεφαλαιοποιήσεις τους στο ΧΑ βρίσκονται σε ιστορικά χαμηλά πολλών ετών, ενώ προβάλει απειλητικό το ενδεχόμενο ενισχυμένης κηδεμονίας από το κράτος, για όσους χρειασθούν κεφαλαιακές ενισχύσεις από το Ταμείο Χρηματοπιστωτικής Σταθερότητας. Σημειώνεται, επίσης, ότι καμία από τις μεγάλες ελληνικές τράπεζες, όσο διαρκεί η υποστήριξή τους με κρατικά κεφάλαια και ρευστότητα, δεν έχει τη θεσμική δυνατότητα να προχωρήσει σε επιθετική κίνηση εξαγοράς, αφού αυτό απαγορεύεται ρητά από το νόμο και τις αποφάσεις της Κομισιόν.
3. Την ώρα που συμβαίνουν όλα αυτά, η MIG μπορεί να μην είναι μια καλοκουρδισμένη «μηχανή παραγωγής κερδών», αλλά έχει κεφάλαια και ρευστότητα που μπορούν να αποδειχθούν πολύτιμα στο επόμενο… γύρισμα της τύχης. Για παράδειγμα, αν μια μεγάλη τράπεζα βρεθεί σε ανάγκη για κεφάλαια, η συμφωνία της κυβέρνησης με την τρόικα προβλέπει ότι πρώτα θα πρέπει να τα ζητήσει από την αγορά και, αν δεν τα βρει, να προσφύγει στο Ταμείο Χρηματοπιστωτικής Σταθερότητας. Στο πρώτο στάδιο της αναζήτησης κεφαλαίων, η MIG θα μπορούσε να διατυπώσει δημόσια τη δική της πρόταση για κάλυψη μιας μεγάλης αύξησης κεφαλαίου, αφήνοντας την τραπεζική διοίκηση που θα έχει ανάγκη κεφαλαίων στη… δυσάρεστη θέση να είναι υποχρεωμένη να δεχθεί αυτή την προσφορά, στο βαθμό που οι μέτοχοι της και η ευρύτερη αγορά θα λένε «όχι» στην παροχή πρόσθετων κεφαλαίων σε μια περίοδο ακραίας αβεβαιότητας, ακόμη και για πιθανή πτώχευση της χώρας.
Με αυτά τα δεδομένα, ίσως σε αυτή τη φάση της κρίσης, η MIG να έχει πολύ περισσότερες πιθανότητες να προσφέρει στους μετόχους της το «ιερό δισκοπότηρο» που ως τώρα χανόταν από το οπτικό πεδίο, κάθε φορά που το πλησίαζε: μια μεγάλη τραπεζική εξαγορά, που θα μέσα σε μια νύχτα θα μετατρέψει έναν όμιλο με πολλές ετερόκλητες δραστηριότητες χαμηλής κερδοφορίας, σε έναν πολυδιάστατο χρηματοοικονομικό φορέα, με «γερό πάτημα» στον τραπεζικό κλάδο. Αρκεί, βέβαια, να μην καταφέρει με κάποιο τρόπο και αυτή τη φορά το «τραπεζικό κατεστημένο» να προβάλει ανυπέρβλητα εμπόδια στο φιλόδοξο βηματισμό του κ. Βγενόπουλου…
πηγή : http://www.sofokleous10.gr/portal2/toprotothema/toprotothema/mig-----2010052423590/
Αναρτήσεις
0 σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Όλα τα νέα και οι ειδήσεις από τα Stournaria