Διάβασα στην Lifo αυτής της εβδομάδας το άρθρο του Νίκου Δήμου με τίτλο "ΒΙΒΑ ΚΙΣΙΝΓΚΕΡ", εκείνο λοιπόν το κείμενο το οποίο εκφώνησε ο Κίσινγκερ έλεγε ότι:
"Ο Ελληνικός λαός είναι ανυπόταχτος και απειθάρχητος και μονάχα όταν χτυπήσουμε τις πολιτιστικές του ρίζες, την γλώσσα , την ιστορία , την θρησκεία, τα έθιμά του, θα γίνει υπάκουος και δεν θα μας ενοχλεί".
Οί έλληνες δημοσιογράφοι ερίζουν σχετικά με το πότε εκφωνήθηκε το άρθρο και αναφέρουν διάφορες πηγές σχετικά με αυτό, με παλαιότερη αυτή του λόρδου Πάλμερστον στο Βρετανικό Κοινοβούλιο το 1850, ουσιαστικά δηλαδή ο Κίσινγκερ το είχε επαναδιατυπώσει αφού το είχαν πεί και άλλοι πριν από αυτόν και βέβαια αυτό είναι αλήθεια γιατί αυτά τα λένε εδώ και 2000 χρόνια περίπου . Όπως πολύ σωστά αναφέρει ο κος Δήμου στο άρθρο του εκείνο που έχει σημασία είναι ότι εμάς κάτι τέτοια μας ανεβάζουν και μας συσπειρώνουν . Άρα θα τα προβάλλουμε στον αιώνα τον άπαντα.
Παρακάτω θα σας παραθέσουμε μια επιστολή που έστειλε ένας Ρωμαίος συγκλητικός σε ένα Ρωμαίο αριστοκράτη, ο οποίος αναλάμβανε την διοίκηση της Ελλάδας ως ρωμαικής επαρχίας γύρω στην εποχή της γέννησης του Χριστού δηλαδή γύρω στο "0". Και σημασία έχει να δούμε πως φαινόμασταν στα μάτια των ανθρώπων μιας άλλης υπερδύναμης μιας άλλης εποχής . Τις συγκρίσεις αφήνουμε να τις κάνετε μόνοι σας.
Λέει λοιπόν ο Ρωμαίος συγκλητικός στην επιστολή του:
1) Ό Έλληνας είναι πιό εγωιστής από μάς, συνεπώς και από όλα τα έθνη του κόσμου. Τό όνομα του είναι "Πάντων χρημάτων μέτρον", κατά το ρητό του Πρωταγόρα. Αδέσμευτο, αυθαίρετο και ατίθασο, αλλά και αληθινά ελεύθερο ορθώνεται το εγώ των Έλλήνων.
2) Ό Έλληνας έχει πιό αδύνατη μνήμη από μας και γι' αυτό έχει λιγότερη συνέχεια στον πολιτικό του βίο. Είναι ανυπόμονος και κάθε λίγο, μόλις δυσκολέψουν τα πράγματα, αποφασίζει ριζικές μεταρρυθμίσεις. Θές να σαγηνέψεις την εκκλησία του Δήμου σε μιά πόλη Ελληνική ? Πες τους : "Σας υπόσχομαι άλλη γη". Πες τους : "Θα θεσπίσω νέους Νόμους". Αυτό αρκεί , με αυτό χορταίνει η ανυπομονησία τους, το αψίκορο πάθος τους.
3) Οι Έλληνες για να κρίνουν αν ένας νόμος είναι δίκαιος θα τον κρίνουν με το μέτρο της προσωπικής τους κατάστασης. Ο Έλληνας ζητεί από τον νόμο δικαιοσύνη για την δική του προσωπική περίπτωση. Αν τύχει και ένας νόμος , δίκαιος στην ολότητά του, να μην ταιριάζει στην περίπτωσή του, δεν τον δέχεται σαν δίκαιο. Δεν δέχεται να θυσιάσει την δική του περίπτωση, το δικό του εγώ, σ' ένα νόμο σκόπιμο και δίκαιο στην γενικότητά του.Έτσι είναι οι πολλοί στις πόλεις που πρόκειται να διοικήσεις. Έτσι διαφορετικοί, αν όχι από μας, όμως από τους πατέρες μας που θεμελίωσαν το μεγαλείο της παλιάς , της αληθινής μας δημοκρατίας.
4) Όσο περνούν οι αιώνες τόσο εμείς όσο και οι λαοί που κυβερνούμε γινόμαστε περισσότερο ατομιστές, ως που μιά μέρα να μαραθούμε όλοι μαζί μέσα στη μόνωση των μικρών εαυτών μας.Νομίζω πως οι Έλληνες πάνω στους οποίους τώρα εσύ άρχεις, είναι πρωτοπόροι στον θανάσιμο αυτόν κατήφορο.
5) Το ανυπόταχτο σε κάθε πειθαρχία, η περιφρόνηση των άλλων και ο φθόνος, η αρρωστημένη διόγκωση της ατομικότητας, σπρώχνουν σχεδόν τον κάθε Έλληνα να θεωρεί τον εαυτό του πρώτο ανάμεσα στους άλλους.Αδιαφορώντας για όλους και για όλα, παραβλέποντας ότι γίνεται πριν και ότι γίνεται γύρω του, αρχίζει κάθε φορά από την αρχή και δεν αμφιβάλλει πως πορεύεται πρώτος στο δρόμο το σωστό. Ταλαιπωρεί από αιώνες την ελληνική ζωή, η υπέρμετρη εμπιστοσύνη του Έλληνα στην προσωπική του γνώμη και στις προσωπικές του δυνατότητες.
6) Αν λείπει κάτι από τους Έλληνες πολιτικούς , δεν είναι ούτε η δύναμη της σκέψεως ούτε η αγωνιστική διάθεση. Στον χαρακτήρα, στο ήθος φωλιάζει η αρρώστια. Φωλιάζει στην άρνησή τους να δεχθούν να αφανίσουν το άτομό τους για την ευόδωση ενός ομαδικού έργου.Δεν κρίνουν ποτέ με δικαιοσύνη τον συναγωνιστή τους και γι'αυτό δεν υποτάσσονται στην υπεροχή του.
7) Η θέλησή τους για ισότητα , άμα την αναλύσεις, θα δεις ότι δεν απορρέει από την αγάπη της δικαιοσύνης, αλλά από τον φθόνο της υπέρμετρης αξίας. 'Μια που εγώ' λέει ο Έλληνας "δεν είμαι άξιος ν' ανεβώ ψηλότερα από σένα, τότε τουλάχιστον και συ να μην ανεβείς ψηλότερα από μένα. Συμβιβάζομαι με την ισότητα".
8) Ο εγωισμός κάνει μεν τους Έλληνες κακούς πολίτες στην αγορά, τους κάνει όμως και καλούς στρατιώτες στον πόλεμο. Έχουν αιώνων τρόπαια, που μέσα στην μνήμη τους γίνονται σα νόμοι άγραφοι κι επιβάλλουν την περιφρόνηση της κακουχίας και του κινδύνου. Μη συγχέεις τη διάλυση της στρατιωτικής δύναμης , που έχει αφορμή τις εμφύλιες έριδες, με την ατομική γενναιότητα καθώς και την πολεμική δεξιοτεχνία των Ελλήνων.
9) Όλα αυτά δεν σου τα λέω , για να σε κάνω να περιφρονείς τους Έλληνες. Απεναντίας σου τα γράφω για να τους προσέξεις. Ακόμα και σήμερα διατηρούν τα ίχνη μερικών αρετών, που μοιάζουν με την χόβολη μιας μεγάλης πυράς. Μελετητές της ψυχής των ατόμων και του όχλου, θα τους δεις να εκτελούν μερικούς θαυμάσιους ελιγμούς, να χαράζουν πολιτικά σχέδια περίλαμπρα με μια ευκινησία στην σκέψη τους και με μια γοργότητα στις αντιδράσεις τους, που εμείς εδώ ποτέ δεν φτάσαμε. Μόνο που ύστερα θα μελαγχολήσεις, βλέποντας πως είναι πια ασήμαντοι οι σκοποί για τους οποίους ξοδεύονται αυτά τα εξαίσια χαρίσματα.
Προσωπική Άποψη:
" Η διαφορά ανάμεσα στον Κίσινγκερ και στους Ρωμαίους είναι ότι οι δεύτεροι υιοθέτησαν πολλά πράγματα από τον ελληνικό πολιτισμό και καλλιέργησαν φιλοσοφικά ρεύματα και πολιτικές , ενώ ο πρώτος θέλει να τον θάψει . Πολλές σφαλιάρες στον Κίσινγκερ τον ανθέλληνα", ουστ μαντρόσκυλο ...
"Ο Ελληνικός λαός είναι ανυπόταχτος και απειθάρχητος και μονάχα όταν χτυπήσουμε τις πολιτιστικές του ρίζες, την γλώσσα , την ιστορία , την θρησκεία, τα έθιμά του, θα γίνει υπάκουος και δεν θα μας ενοχλεί".
Οί έλληνες δημοσιογράφοι ερίζουν σχετικά με το πότε εκφωνήθηκε το άρθρο και αναφέρουν διάφορες πηγές σχετικά με αυτό, με παλαιότερη αυτή του λόρδου Πάλμερστον στο Βρετανικό Κοινοβούλιο το 1850, ουσιαστικά δηλαδή ο Κίσινγκερ το είχε επαναδιατυπώσει αφού το είχαν πεί και άλλοι πριν από αυτόν και βέβαια αυτό είναι αλήθεια γιατί αυτά τα λένε εδώ και 2000 χρόνια περίπου . Όπως πολύ σωστά αναφέρει ο κος Δήμου στο άρθρο του εκείνο που έχει σημασία είναι ότι εμάς κάτι τέτοια μας ανεβάζουν και μας συσπειρώνουν . Άρα θα τα προβάλλουμε στον αιώνα τον άπαντα.
Παρακάτω θα σας παραθέσουμε μια επιστολή που έστειλε ένας Ρωμαίος συγκλητικός σε ένα Ρωμαίο αριστοκράτη, ο οποίος αναλάμβανε την διοίκηση της Ελλάδας ως ρωμαικής επαρχίας γύρω στην εποχή της γέννησης του Χριστού δηλαδή γύρω στο "0". Και σημασία έχει να δούμε πως φαινόμασταν στα μάτια των ανθρώπων μιας άλλης υπερδύναμης μιας άλλης εποχής . Τις συγκρίσεις αφήνουμε να τις κάνετε μόνοι σας.
Λέει λοιπόν ο Ρωμαίος συγκλητικός στην επιστολή του:
1) Ό Έλληνας είναι πιό εγωιστής από μάς, συνεπώς και από όλα τα έθνη του κόσμου. Τό όνομα του είναι "Πάντων χρημάτων μέτρον", κατά το ρητό του Πρωταγόρα. Αδέσμευτο, αυθαίρετο και ατίθασο, αλλά και αληθινά ελεύθερο ορθώνεται το εγώ των Έλλήνων.
2) Ό Έλληνας έχει πιό αδύνατη μνήμη από μας και γι' αυτό έχει λιγότερη συνέχεια στον πολιτικό του βίο. Είναι ανυπόμονος και κάθε λίγο, μόλις δυσκολέψουν τα πράγματα, αποφασίζει ριζικές μεταρρυθμίσεις. Θές να σαγηνέψεις την εκκλησία του Δήμου σε μιά πόλη Ελληνική ? Πες τους : "Σας υπόσχομαι άλλη γη". Πες τους : "Θα θεσπίσω νέους Νόμους". Αυτό αρκεί , με αυτό χορταίνει η ανυπομονησία τους, το αψίκορο πάθος τους.
3) Οι Έλληνες για να κρίνουν αν ένας νόμος είναι δίκαιος θα τον κρίνουν με το μέτρο της προσωπικής τους κατάστασης. Ο Έλληνας ζητεί από τον νόμο δικαιοσύνη για την δική του προσωπική περίπτωση. Αν τύχει και ένας νόμος , δίκαιος στην ολότητά του, να μην ταιριάζει στην περίπτωσή του, δεν τον δέχεται σαν δίκαιο. Δεν δέχεται να θυσιάσει την δική του περίπτωση, το δικό του εγώ, σ' ένα νόμο σκόπιμο και δίκαιο στην γενικότητά του.Έτσι είναι οι πολλοί στις πόλεις που πρόκειται να διοικήσεις. Έτσι διαφορετικοί, αν όχι από μας, όμως από τους πατέρες μας που θεμελίωσαν το μεγαλείο της παλιάς , της αληθινής μας δημοκρατίας.
4) Όσο περνούν οι αιώνες τόσο εμείς όσο και οι λαοί που κυβερνούμε γινόμαστε περισσότερο ατομιστές, ως που μιά μέρα να μαραθούμε όλοι μαζί μέσα στη μόνωση των μικρών εαυτών μας.Νομίζω πως οι Έλληνες πάνω στους οποίους τώρα εσύ άρχεις, είναι πρωτοπόροι στον θανάσιμο αυτόν κατήφορο.
5) Το ανυπόταχτο σε κάθε πειθαρχία, η περιφρόνηση των άλλων και ο φθόνος, η αρρωστημένη διόγκωση της ατομικότητας, σπρώχνουν σχεδόν τον κάθε Έλληνα να θεωρεί τον εαυτό του πρώτο ανάμεσα στους άλλους.Αδιαφορώντας για όλους και για όλα, παραβλέποντας ότι γίνεται πριν και ότι γίνεται γύρω του, αρχίζει κάθε φορά από την αρχή και δεν αμφιβάλλει πως πορεύεται πρώτος στο δρόμο το σωστό. Ταλαιπωρεί από αιώνες την ελληνική ζωή, η υπέρμετρη εμπιστοσύνη του Έλληνα στην προσωπική του γνώμη και στις προσωπικές του δυνατότητες.
6) Αν λείπει κάτι από τους Έλληνες πολιτικούς , δεν είναι ούτε η δύναμη της σκέψεως ούτε η αγωνιστική διάθεση. Στον χαρακτήρα, στο ήθος φωλιάζει η αρρώστια. Φωλιάζει στην άρνησή τους να δεχθούν να αφανίσουν το άτομό τους για την ευόδωση ενός ομαδικού έργου.Δεν κρίνουν ποτέ με δικαιοσύνη τον συναγωνιστή τους και γι'αυτό δεν υποτάσσονται στην υπεροχή του.
7) Η θέλησή τους για ισότητα , άμα την αναλύσεις, θα δεις ότι δεν απορρέει από την αγάπη της δικαιοσύνης, αλλά από τον φθόνο της υπέρμετρης αξίας. 'Μια που εγώ' λέει ο Έλληνας "δεν είμαι άξιος ν' ανεβώ ψηλότερα από σένα, τότε τουλάχιστον και συ να μην ανεβείς ψηλότερα από μένα. Συμβιβάζομαι με την ισότητα".
8) Ο εγωισμός κάνει μεν τους Έλληνες κακούς πολίτες στην αγορά, τους κάνει όμως και καλούς στρατιώτες στον πόλεμο. Έχουν αιώνων τρόπαια, που μέσα στην μνήμη τους γίνονται σα νόμοι άγραφοι κι επιβάλλουν την περιφρόνηση της κακουχίας και του κινδύνου. Μη συγχέεις τη διάλυση της στρατιωτικής δύναμης , που έχει αφορμή τις εμφύλιες έριδες, με την ατομική γενναιότητα καθώς και την πολεμική δεξιοτεχνία των Ελλήνων.
9) Όλα αυτά δεν σου τα λέω , για να σε κάνω να περιφρονείς τους Έλληνες. Απεναντίας σου τα γράφω για να τους προσέξεις. Ακόμα και σήμερα διατηρούν τα ίχνη μερικών αρετών, που μοιάζουν με την χόβολη μιας μεγάλης πυράς. Μελετητές της ψυχής των ατόμων και του όχλου, θα τους δεις να εκτελούν μερικούς θαυμάσιους ελιγμούς, να χαράζουν πολιτικά σχέδια περίλαμπρα με μια ευκινησία στην σκέψη τους και με μια γοργότητα στις αντιδράσεις τους, που εμείς εδώ ποτέ δεν φτάσαμε. Μόνο που ύστερα θα μελαγχολήσεις, βλέποντας πως είναι πια ασήμαντοι οι σκοποί για τους οποίους ξοδεύονται αυτά τα εξαίσια χαρίσματα.
Προσωπική Άποψη:
" Η διαφορά ανάμεσα στον Κίσινγκερ και στους Ρωμαίους είναι ότι οι δεύτεροι υιοθέτησαν πολλά πράγματα από τον ελληνικό πολιτισμό και καλλιέργησαν φιλοσοφικά ρεύματα και πολιτικές , ενώ ο πρώτος θέλει να τον θάψει . Πολλές σφαλιάρες στον Κίσινγκερ τον ανθέλληνα", ουστ μαντρόσκυλο ...
Αναρτήσεις
