Οι Λαθρομεταναστες θα μπουνε στα στρατοπεδα

Για το σχέδιο του Μ. Χρυσοχοϊδη σχετικά με τα 30 κέντρα προσωρινής φύλαξης παράνομων μεταναστών

Ελληνικα Mirage Vs Τουρκικη Φρεγατα

Mαχητικά αεροσκάφη Μirage 2000, προερχόμενα από την Τανάγρα στοχοποίησαν την τουρκική φρεγάτα Gaziantep (F490)

Προετοιμασια των ΗΠΑ για πολεμο

Πολεμική προετοιμασία 90 ημερών από τις ΗΠΑ μεταφέρουν πολεμικά πλοία, ναρκαλιευτικά όπλα και πυρομαχικα

Η Τουρκια αποφασισμενη για αντιπαραθεση

Oι αποκαλύψεις του Wikileaks που δημοσιεύουν «Τα Νέα», και θέλουν την Τουρκία αποφασισμένη για στρατιωτική αντιπαράθεση

Τετάρτη 28 Απριλίου 2010

Locomondo Live

Δυναμική επιστροφή σε ένα είδος μουσικής που φαίνεται ότι γνωρίζει πολύ καλά, θα κάνει το συγκρότημα που έχει μετατρέψει την ελληνική μουσική σκηνή σε… Jamaica, οι Locomondo. Το συγκρότημα επιστρέφει στη σκηνή του...


...«Block33» με ένα διπλό live cd, δίνοντας έτσι μια… ακόμη ευκαιρία να τους απολαύσουν on stage όσοι δεν μπόρεσαν να παραβρεθούν στην soldout εμφάνισή τους τον Φεβρουάριο. Το «Locomondo Live» περιέχει ζωντανά ηχογραφημένα τραγούδια του συγκροτήματος από τις συναυλίες τους την άνοιξη και το καλοκαίρι του 2009 στην Ελλάδα και το εξωτερικό, καθώς και αγαπημένες διασκευές. Το επταμελές σχήμα από την Αθήνα, φαίνεται ότι και πάλι έτοιμο να μας ξεσηκώσει με τους ρυθμούς του! Η μεγάλη βραδιά του συγκροτήματος θα είναι στις 6 Μαΐου ενώ προπώληση εισιτήριων θα γίνει και μέσω του διαδικτύου. Έτσι… για να μην τρέχετε…

gossip-tv
 
πηγή: http://sarotiko.blogspot.com/2010/04/live-cd-locomondo.html
 

Τα 10 σεξουαλικά σκάνδαλα που συγκλόνισαν το ποδόσφαιρο

Τα πρόσφατα σεξουαλικά σκάνδαλα στο χώρο του ποδοσφαίρου, είτε αυτά αφορούν στον Φρανκ Ριμπερί είτε στον Τζον Τέρι, οδήγησαν στην αναμόχλευση των υποθέσεων που έχουν αφήσει ιστορία στο δημοφιλέστερο άθλημα. Πικάντικες, αλλά και παράξενες ιστορίες έχουν καταγραφεί, με το αποτέλεσμα να μην είναι πάντα το αντικειμενικά επιθυμητό.



10) ΑΣΛΕΪ ΚΟΟΥΛ (2010)

Ο αστέρας της Τσέλσι είχε όλο το πακέτο. Ήταν διεθνής με τα «λιοντάρια» της Αγγλίας, από τους πιο καλοπληρωμένους παίκτες της Πρέμιερ Λιγκ και παντρεμένος με την τραγουδίστρια των Girls Aloud. So what? Αποδείχτηκε πως είχε μια σειρά από εξωσυζυγικές σχέσεις και το τέλος του γάμου του ήρθε όταν η Σέριλ Κόουλ, η οποία έχει αναδειχτεί επανειλημμένως η πιο στυλάτη ποπ γυναίκα στη Βρετανία, τον έπιασε να στέλνει αποκαλυπτικές φωτογραφίες του σε ένα μοντέλο.

9) ΙΣΡΑΗΛ (1999)

Η εθνική ομάδα γνώρισε την ταπείνωση από τη Δανία, στα προκριματικά του 2000, με συνολικό σκορ 8-0. Πριν από το 0-5 του Τελ Αβίβ, πάντως, αποδείχτηκε πως πολλά μέλη της ομάδας είχαν περάσει το προηγούμενο βράδυ με call girls, καθώς στα δωμάτιά τους βρέθηκε τεράστιος αριθμός χρησιμοποιημένων προφυλακτικών! Τέσσερις διεθνείς παίκτες τιμωρήθηκαν, αλλά τα ονόματά τους δεν αποκαλύφτηκαν ποτέ... Ο Ισραηλινός υπουργός θέλησε να το διασκεδάσει και είπε πως αν τα call girls περνούσαν τη νύχτα με τους Δανούς, πάλι αυτοί θα κέρδιζαν!

8) ΤΖΙΑΝΛΟΥΪΤΖΙ ΛΕΝΤΙΝΙ (1993)
Ήταν ένας από τους πιο ακριβοπληρωμένους ποδοσφαιριστές του κόσμου, όταν φεύγοντας από το σπίτι του Τοτό Σκιλάτσι βγήκε εκτός δρόμου. Έτρεχε με 100+ χιλιόμετρα και αποδείχτηκε πως κατά την επίσκεψή του στο σπίτι του Σκιλάτσι, ο διεθνής επιθετικός δεν βρισκόταν εκεί, αλλά ήταν η γυναίκα του! Το αυτοκίνητο του τότε 24χρονου Λεντίνι έπιασε φωτιά, ο ίδιος μεταφέρθηκε σε κώμα στο νοσοκομείο και η καριέρα του ποτέ δεν ορθοπόδησε από τότε...

7) ΜΑΡΤΙΝ ΕΝΤΟΥΑΡΝΤΣ (2002)

Ήταν πρόεδρος της Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ, ένα πρόσωπο διάσημο στην αγγλική κοινωνία. Αυτό δεν τον εμπόδισε να πάρει στο κατόπι μια γυναίκα, μέχρι το ξενοδοχείο της και να εξακολουθήσει αν την παρακολουθεί με κάποιον τρόπο που βρήκε στο δωμάτιό της. Η καταγγελία για τον αποκαλούμενο στην Αγγλία «ματάκια Τομ» κατατέθηκε στην αστυνομία και λίγο αργότερα απομακρύνθηκε από τον προεδρικό θώκο της ομάδας.

6) ΖΑΝ ΦΡΑΝΣΟΥΑ ΛΑΡΙΟΣ (1982)

Το ερωτικό τρίγωνο έγινε ανάμεσα στο Μισέλ Πλατινί, τη γυναίκα του και τον τότε συμπαίκτη του mister 10, Λαριός. Όταν αποκαλύφτηκε προκάλεσε εντονότατους τριγμούς στους κύκλους της γαλλικής εθνικής ομάδας, με τις συνέπειες να αποτυπωθούν στο Μουντιάλ 1982. Από τότε, η κατάσταση ήταν «ή εσύ ή εγώ» και ο Λαριός αυτός που καταποντίστηκε.

5) ΟΛΙΒΕΡ ΚΑΝ (2003)

Ο τερματοφύλακας της Μπάγερν και την εθνικής Γερμανίας προκάλεσε τεράστιο σκάνδαλο όταν άφησε την εγκυμονούσα σύζυγό του για ένα party girl. Το νέο συντάραξε τη γερμανική κοινωνία, προκαλώντας την έντονη κριτική των ποδοσφαιρικών παραγόντων, ενώ τα ταμπλόιντς βάλθηκαν να παρομοιάζουν το δίδυμο με αυτό των Μπέκαμ, λόγω του ενδυματολογικού τους γούστου.

4) ΡΟΝΑΛΝΤΟ (2008)

Ο mega star επιθετικός άφησε τη γυναίκα του στο σπίτι και κουβάλησε τρεις ιερόδουλες στο ξενοδοχείο για να περάσει τη βραδιά. Αποκαλύφτηκε πως και οι τρεις ήταν τραβεστί και το σκάνδαλο ξέσπασε όταν του ζήτησαν πολλά λεφτά για να κρατήσουν το στόμα τους κλειστό. Η αστυνομία ανέφερε πως «ο Ρονάλντο αποδέχτηκε το συμβάν και είπε πως απλά ήθελε να διασκεδάσει, ενώ ο ίδιος ο παίκτης δημόσια ανέφερε ότι θα μείνει για πάντα αυτό το στίγμα.

3) ΧΟΣΕ ΑΛΤΑΦΙΝΙ (1960)

Έκλεψε τη γυναίκα του συμπαίκτη του στη Νάπολι, Πάολο Μπάρισον, με συνέπεια να προκληθεί τεράστιο σκάνδαλο σε όλη την ιταλική κοινωνία, λόγω και της εποχής που δεν σήκωνε τότε παρόμοια περιστατικά. Το σκάνδαλο ξεπέρασε κατά πολύ τα ποδοσφαιρικά όρια, καθώς οι εφημερίδες ασχολούνταν εκτενώς τότε με το θέμα.

2) ΓΚΑΡΙΝΤΣΑ (1959)

Σπουδαίος παίκτης στο γήπεδο, είχε λάμψει στο Παγκόσμιο Κύπελλο του 1958 με τη φανέλα της Βραζιλίας. Τον επόμενο χρόνο πήγε τουρ με την Μποταφόνγκο στη Σουηδία, εκεί έκανε σεξ μίας νύχτας αλλά αυτό το one night stand οδήγησε σε εγκυμοσύνη. Αυτός δεν κατάλαβε τίποτα, μιας και είχε πιει κάτι παραπάνω, όταν επέστρεψε στη Βραζιλία όμως, πλήθος στράφηκε εναντίον του από το αεροδρόμιο κιόλας. Τα νέα είχαν φτάσει στη χώρα, ενώ αργότερα άφησε τη γυναίκα και τα πέντε παιδιά τους για μία τραγουδίστρια σάμπας. Υπολόγισαν πως είναι ο πατέρας τουλάχιστον 14 παιδιών...

1) ΤΟΜΙ ΝΤΟΧΕΡΤΙ (1977)

Αν και κατέκτησε το Κύπελλο της χρονιάς ως προπονητής της Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ, έπαιζε τον τίτλο του πρωταθλητή κόντρα στη Λίβερπουλ. Τότε, όμως, αποκαλύφτηκε πως είχε σχέση με τη σύζυγο του φυσιοθεραπευτή, σκάνδαλο ξέσπασε και ο ίδιος απολογήθηκε στα αγγλικά ταμπλόιντς ότι τιμωρήθηκε επειδή ερωτεύτηκε! Η Γιουνάιτεντ έχασε τον τίτλο αφού δεν συνήλθε έγκαιρα από το θόρυβο και έκανε άλλα 16 χρόνια για να τα καταφέρει...

πηγή:   http://www.blogotsarka.gr/?p=26253

Στην κατηγορία «junk» υποβάθμισε την Ελλάδα η Standard & Poor's

Σε ΒΒ+ από BBB+ υποβάθμισε την μακροπρόθεσμη πιστοληπτική ικανότητα της Ελλάδας η Standard & Poor's , διατηρώντας αρνητικό outlook. Πρόκειται για την χειρότερη κατηγορία για τα ελληνικά ομόλογα, την επονομαζόμενη «junk» (υψηλού ρίσκου, στην κυριολεξία σημαίνει «σκουπίδια»).

Ο Οίκος προειδοποιεί μάλιστα τους κατόχους ελληνικών ομολόγων ότι περιορίζονται στο 30-50% οι πιθανότητες να μην χάσουν τα κεφάλαιά τους σε περίπτωση αναδιάρθρωσης τους ελληνικού χρέους ή χρεοκοπίας της Ελλάδας.

Οι Οίκοι Αξιολόγησης είχαν προειδοποιήσει ότι το υψηλό κόστος δανεισμού μπορεί να οδηγήσει σε νέα υποβάθμιση. Ενδεικτικό είναι ότι την Τρίτη το spread των ελληνικών ομολόγων ξεπέρασε τις 700 μονάδες βάσης.

Την υποβάθμιση δεν απέφυγαν από την S&P και τέσσερις μεγάλες ελληνικές τράπεζες, αφού όπως εκτίμησε ο Οίκος υπάρχει κίνδυνος για την κερδοφορία τους στα επόμενα τρίμηνα.

Αμεση ήταν η αντίδραση του υπουργείου Οικονομικών που τονίζει ότι: «η σημερινή υποβάθμιση της πιστοληπτικής ικανότητας της χώρας δεν αντανακλά τα πραγματικά δεδομένα της ελληνικής οικονομίας ούτε την πρόοδο στα βασικά δημοσιονομικά μεγέθη».

Προσθέτει δε ότι «οι σημερινές εξελίξεις είναι δε, μέρος ευρύτερων κινήσεων στις αγορές που έχουν αγγίξει πολλές χώρες της ευρωπαϊκής περιφέρειας».

Ακομη το ΥΠΟΙΚ σπεύδει να υπερασπιστεί και το ελληνικό τραπεζικό σύστημα, σε μια προσπάθεια διάλυσης των φόβων που αναπτύσσονται για τη ρευστότητα των τραπεζών, η ενίσχυση των οποίων θα μπορούσε να όδηγήσει τους πελάτες των τραπεζών σε σπασμωδικές κινήσεις με απρόβλεπτες και επώδυνες συνέπειες.

«Το ελληνικό τραπεζικό σύστημα μετά και με την επέκταση του προγράμματος των 28 δισ. για άλλο ένα εξάμηνο παραμένει σταθερό και με την απαιτούμενη ρευστότητα. Εξακολουθεί να έχει τη δυνατότητα άντλησης όλης της απαιτουμένης ρευστότητας από την Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα» τονίζει το υπουργείο Οικονομικών και καταλήγει:

«Για τη χώρα μας παραμένει εξαιρετικά σημαντικό το γεγονός της ύπαρξης του μηχανισμού στήριξης, ο οποίος έχει αποφασιστεί σε ευρωπαϊκό επίπεδο. Οι διαπραγματεύσεις με την Ευρωπαϊκή Επιτροπή, την Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα και το Διεθνές Νομισματικό Ταμείο για το πλαίσιο των πολιτικών και της χρηματοδότησης προχωρούν κανονικά και θα ολοκληρωθούν τις επόμενες ημέρες. Με την ολοκλήρωσή τους θα ενεργοποιηθεί ο μηχανισμός και η χώρα μας θα μπορεί να συνεχίζει να εξυπηρετεί απρόσκοπτα τις δανειακές τις υποχρεώσεις».

Διαβάστε όλο το άρθρο:
http://www.in.gr/news/article.asp?lngEntityID=1130735

Αλμα του SREAD στις 1000 ΜΟΝΑΔΕΣ...!!!...

ΣΤΟ 11,4% ΤΟ ΕΠΙΤΟΚΙΟ ΔΑΝΕΙΣΜΟΥ ΤΗΣ ΧΩΡΑΣ!

Έχει ξεπεράσει κάθε αρνητικό ρεκόρ σήμερα το spread. Πριν από λίγο άγγιξε τις 1.000 μονάδες! Το spread του 10ετούς ελληνικού… ομολόγου διαπραγματεύεται στις 945 μονάδες βάσης.

Πρόκειται για νέο αρνητικό ρεκόρ, ενώ εντείνονται οι πιέσεις προς την Ευρωζώνη να διευρύνει τον μηχανισμό στήριξης, πέρα από την Ελλάδα, καθώς η επιθετική υποβάθμιση από την S&P ανεβάζει το κόστος δανεισμού σε όλες τις χώρες της ευρωπαϊκής περιφέρειας.

Χθες, η διαφορά απόδοσης (επιτοκίου) του 10ετούς κρατικού ομολόγου αναφοράς με τον αντίστοιχο γερμανικό τίτλο σκαρφάλωσε μέχρι τις 712 μονάδες βάσης, πάνω από το προηγούμενο ιστορικό υψηλό των 680 μονάδων που σημειώθηκε προχθές.

πηγή :  http://fimotro.blogspot.com/

Ο Μίκης, ο Ερντογάν και τα... hedge funds...!!!...





Πέρα από το πόσο προσεγγίζει με ακρίβεια ή όχι τα οικονομικά ή άλλα δεδομένα, ένα είναι σίγουρο: ο Μίκης Θεοδωράκης έχει την οξυδέρκεια, το ένστικτο και την έγνοια ώστε να αντιληφθεί τι είναι αυτό που μας έρχεται. Δεν είναι ανάγκη να διαγνώσει αυτά που τόσοι και τόσοι αριστεροί και δεξιοί οικονομολόγοι αδυνατούν να συλλάβουν.

Δεν χρειάζεται ο Μίκης να είναι... έγκυρος οικονομικός αναλυτής. Αρκεί που διαισθάνεται το βάθος αυτής της κρίσης και, κυρίως, το επερχόμενο αποτέλεσμά της. Το πικρό συμπέρασμά του, δυστυχώς, θα το δούμε να επιβεβαιώνεται πολύ σύντομα.

Στις 15 Μαΐου ο Ερντογάν, μαζί με μια τεράστια κουστωδία υπουργών και επιχειρηματιών της χώρας του, θα είναι στην Αθήνα. Θα έλθει σαν... φίλος. Το επιχείρημα που θα ακούσουμε από τα χείλη του ιδίου και του Γ. Παπανδρέου θα λέει ότι «ο φίλος τουρκικός λαός έρχεται ως συμπαραστάτης των Ελλήνων αυτή τη δύσκολη ώρα».



Συμφωνίες θα υπογραφούν, κηρύγματα ειρήνης θα ακουστούν, κινήσεις «καλής θελήσεως» θα ανακοινωθούν (θα εκπληρωθεί και το... «όραμα» κάποιων ανόητων περί μιας υποτιθέμενης μείωσης των εξοπλισμών), αλλά στο «τέλος της ημέρας» η Τουρκία θα έχει επιτύχει όσα δεν πέτυχε σε δεκαετίες διεκδικήσεων. Μόνο που δεν θα ανακοινωθούν όλες οι συμφωνίες. Κάποιες θα παραμείνουν στο συρτάρι για ανακοίνωση εν ευθέτω χρόνω.


Την επομένη, όσοι ακόμη έχουν τα λογικά τους, θα ψάχνουν στον Λίβανο και την ευρύτερη Μέση Ανατολή για να ανακαλύψουν τη σύνθεση των hedge funds που θα αναλάβουν μια σειρά από μεγάλες δουλειές στη χρεοκοπημένη χώρα μας για λογαριασμό της Τουρκίας – και των ΗΠΑ, βεβαίως βεβαίως. Τότε ίσως ανακαλύψουν κάποιους «παλιούς γνωστούς». Κάποιους που, σε άλλες εποχές, συνέβαλαν στην οικονομική και... οικογενειακή επιβίωση κάποιων άλλων πρωθυπουργών της Ελλάδας. Εθνικά υπερήφανων και ανεξάρτητων.




Ας είναι όμως. Ας μην επιμείνουμε. Ο καιρός εγγύς. Ας μείνουμε στη δήλωση του Μίκη Θεοδωράκη και ας ευχηθούμε πολλοί νεότεροί του να έχουν τη διαύγεια, όταν θα χρειαστεί, να αντιληφθούν το πραγματικό διακύβευμα: η υπαγωγή στο ΔΝΤ δεν έχει μόνον οικονομικό χαρακτήρα.

Οι Έλληνες, που πολύ σύντομα θα βρεθούν έμπλεοι απόγνωσης στους δρόμους, δεν θα έχουν να υπερασπιστούν μόνον τον μισθό και το «επίπεδο ζωής» τους, αλλά την ύπαρξη της χώρας. Αν δεν το καταλάβουμε, πολύ απλά θα τα χάσουμε όλα. Όλοι μαζί...

Κι ας υπάρχουν σήμερα ακόμη και αριστεροί (!) που λένε ότι «δεν μας ενδιαφέρει η χώρα, αλλά οι εργαζόμενοι». Λες και οι εργαζόμενοι (όλοι εμείς) δεν έχουν πατρίδα. Λες και ξεφύτρωσαν όπως τα ραπανάκια. Λες και ο εκπλειστηριασμός της χώρας δεν είναι και δικό μας ξεπούλημα. Σαν η καταστροφή να αφορά μόνο τον μισθουλάκο μας. Σαν το ΕΑΜ να μην υπήρξε ποτέ...

πηγή :   http://anemogastri.blogspot.com/2010/04/hedge-funds.html#more


Ο μαγικός αριθμός "2" της Μπάρτσα

Λίγες ώρες απέμειναν μέχρι τον μεγάλο ημιτελικό Μπαρτσελόνα-Ίντερ (21.45, ΝΕΤ) κι ενώ όλος ο κόσμος έχει ταχθεί υπέρ της ομάδας του Μουρίνιο και περιμένει την πτώση των μπλαουγκράνα από την κορυφή, στην Καταλονία πιστεύουν στην ανατροπή-πρόκριση.

Η ομάδα του Πεπ Γκουαρδιόλα έχει πολλούς απέναντί της, όπως συνήθως γίνεται με τους πρώτους, αλλά όσο κι αν το κλίμα στο παγκόσμιο ποδόσφαιρο είναι εναντίον της για το αποψινό παιχνίδι, οι πρωταθλητές κόσμου μπορούν την ανατροπή. Μία πρόκριση εξαιρετικά δύσκολη αλλά εφικτή για την πρωταθλήτρια Ευρώπης.

Αυτό προσπαθούν να θυμίσουν στους φίλους της ομάδας οι Καταλανοί με συνεχόμενα σποτ στην τηλεόραση και με τα μπλουζάκια που φόρεσαν οι παίκτες στο τελευταίο ματς της Primera.

Το τελευταίο βιντεάκι που φτιάχτηκε για τον ημιτελικό με την Ίντερ έχει ως σημείο αναφοράς τον αριθμό «2», όσα είναι και τα γκολ που χρειάζεται η Μπαρτσελόνα για να βρεθεί στον τελικό του Μπερναμπέου.

Οι ατάκες στο βίντεο…

2 χρόνια με τον Γκουαρδιόλα κερδίζοντας το ένα παιχνίδι μετά το άλλο

2 χρόνια με μαγικές στιγμές μέσα στο γήπεδο

2 διαδοχικές νίκες στο Μπερναμπέου

2 γκολ απέναντι στην Ρεάλ Μαδρίτης στις 10 Απριλίου

2-0 στον τελικό της Ρώμης

2-0 απέναντι στην Ίντερ το Νοέμβριο

2 ημίχρονα για γίνει η ανατροπή

2 πόδια για να γίνουν οι πάσες στα νικητήρια γκολ

2 μάτια για να είναι σίγουρο πως καμία πάσα δεν θα χαθεί

2 χέρια για να σηκώσουμε στον αέρα και να πανηγυρίσουμε τα γκολ

2 μπάλες χρειαζόμαστε να φτάσουν στα δίχτυα

2 χέρια για να χειροκροτήσουμε την Μπάρτσα να μην σταματήσει

2 παιχνίδια για να κερδίσουμε το Τσάμπιονς Λιγκ

2 γκολ για να φτάσουμε στην Μαδρίτη



… και το βίντεο




πηγή:  http://www.sport24.gr/html/ent/232/ent.358232.asp


Το καλύτερο Βιντεο από το Ραδιο Αρβύλα...!!!...

Ένα από τα καλύτερά τους βίντεο έπαιξαν εχθές οι Ραδιο Αρβύλα στην τηλεοπτική τους εκπομπή μπορείτε να το απολαύσετε...



ΠΡΟΜΗΝΥΜΑ ΜΕΓΑΛΩΝ ΣΥΜΦΟΡΩΝ

Με τον κοινό νου που διαθέτω, δεν μπορώ να εξηγήσω και ακόμα περισσότερο να δικαιολογήσω την ταχύτητα με την οποία κατρακύλησε η χώρα μας από τα επίπεδα του 2009 σε τέτοιο σημείο, ώστε με το ΔΝΤ να απολέσουμε ένα μέρος της εθνικής μας κυριαρχίας και να τεθούμε σε καθεστώς κηδεμονίας.

Και είναι περίεργο ότι κανείς έως τώρα δεν ασχολήθηκε με το πιο απλό, δηλαδή την οικονομική μας διαδρομή με αριθμούς και στοιχεία από τότε έως τώρα, ώστε να καταλάβουμε κι εμείς οι αδαείς τους πραγματικούς λόγους αυτής της πρωτοφανούς και ιλιγγιώδους εξελίξεως, που έχει ως αποτέλεσμα την απώλεια της εθνικής μας αυτοτέλειας και μαζί της την διεθνή ταπείνωση.

Ακούω για το χρέος των 360 δισεκατομμυρίων, όμως συγχρόνως βλέπω ότι τα ίδια και μεγαλύτερα χρέη έχουν πολλές άλλες χώρες. Άρα δεν μπορεί να είναι αυτή η βασική αιτία της κακοδαιμονίας. Επίσης με προβληματίζει το στοιχείο της υπερβολής στα διεθνή χτυπήματα με στόχο την χώρα μας, μαζί με ένα τόσο καλά εναρμονισμένο συντονισμό εναντίον μιας ασήμαντης οικονομικά χώρας, που καταντά ύποπτος. Έτσι οδηγούμαι στο συμπέρασμα ότι κάποιοι μας ντρόπιασαν και μας φόβισαν, για να μας οδηγήσουν στο ΔΝΤ, που αποτελεί βασικό παράγοντα της επεκτατικής πολιτικής των ΗΠΑ και όλα τα άλλα περί ευρωπαϊκής αλληλεγγύης ήταν στάχτη στα μάτια μας, για να μη φανεί ότι πρόκειται για μια καθαρά αμερικανική πρωτοβουλία, για να μας ρίξει σε μια εν πολλοίς τεχνητή οικονομική κρίση, ώστε να φοβηθεί ο λαός μας, να φτωχύνει, να χάσει πολύτιμες κατακτήσεις και τέλος να γονατίσει, έχοντας δεχθεί να τον κυβερνούν ξένοι. Όμως γιατί; Για να εξυπηρετηθούν ποια σχέδια και ποιοι στόχοι;

Παρʼ ό,τι υπήρξα και παραμένω οπαδός της ελληνοτουρκικής φιλίας, εν τούτοις πρέπει να πω ότι με φοβίζει αυτή η αιφνίδια σύσφιξη των κυβερνητικών σχέσεων, οι επαφές υπουργών και άλλων παραγόντων, οι επισκέψεις στην Κύπρο και η έλευση του Ερντογκάν. Υποψιάζομαι ότι πίσω απʼ αυτά κρύβεται η αμερικανική πολιτική με τα ύποπτα σχέδιά της, που αφορούν τον γεωγραφικό μας χώρο, την ύπαρξη υποθαλάσσιων κοιτασμάτων, το καθεστώς της Κύπρου, το Αιγαίο, τους βόρειους γείτονές μας και την αλαζονική στάση της Τουρκίας, με μόνο εμπόδιο την καχυποψία και την εναντίωση του ελληνικού λαού.

Όλοι γύρω μας, ποιος λίγο ποιος πολύ, είναι δεμένοι στο άρμα των ΗΠΑ. Η μόνη παραφωνία εμείς, που από την επιβολή της Χούντας και την απώλεια του 40% της Κύπρου ως τους εναγκαλισμούς με τα Σκόπια και τους υπερεθνικιστές Αλβανούς, δεχόμαστε συνεχώς χτυπήματα δίχως να βάλουμε μυαλό.

Θα έπρεπε λοιπόν να καταργηθούμε ως λαός και αυτό ακριβώς γίνεται σήμερα. Καλώ τους οικονομολόγους, πολιτικούς, αναλυτές να με διαψεύσουν. Πιστεύω ότι δεν υπάρχει άλλη λογικοφανής εξήγηση παρά το γεγονός ότι υπήρξε μια διεθνής συνωμοσία, στην οποία συμμετείχαν και οι Ευρωπαίοι φιλοαμερικανοί τύπου Μέρκελ, η ευρωπαϊκή Τράπεζα, ο διεθνής αντιδραστικός τύπος, που όλοι μαζί συνωμότησαν για το «μεγάλο κόλπο» της υποβάθμισης ενός ελεύθερου Λαού σε υποτελή. Τουλάχιστον εγώ δεν μπορώ να δώσω καμμία άλλη εξήγηση. Παραδέχομαι όμως ότι δεν διαθέτω ειδικές γνώσεις αλλά μιλώ βασισμένος στον κοινό νου. Ίσως και πολλοί άλλοι να σκέφτονται όπως εγώ κι αυτό ίσως το δούμε στις μέρες που θα ʽρθουν.

Πάντως θα ήθελα να προετοιμάσω την κοινή γνώμη και να τονίσω ότι εάν η ανάλυσή μου είναι ορθή, τότε η οικονομική κρίση (που όπως είπα μας επεβλήθη) δεν είναι παρά μόνο το πρώτο πικρό ποτήρι στο λουκούλειο γεύμα που θα ακολουθήσει και που αυτή τη φορά θα αφορά ζωτικά και κρίσιμα εθνικά μας θέματα, που δεν θα ήθελα ούτε να φανταστώ πού θα μας οδηγήσουν.

Μακάρι να έχω άδικο.

Αθήνα, 27.4.2010



Μίκης Θεοδωράκης

πηγή:  http://www.resaltomag.gr/forum/viewtopic.php?p=24020#24020

Τέταρτο Ράιχ εναντίον Ευρωπαϊκού Νότου...!!!...

Σενάρια χρεοκοπίας του Ευρωπαϊκού Νότου πλέκουν ανοικτά πλέον Γερμανοί αξιωματούχοι, αφήνοντας να διαφανεί με σαφήνεια η εγκατάλειψη παραδοσιακών φιλοευρωπαϊκών θέσεων των γερμανικών μεταπολεμικών ηγεσιών, που προκαλούν ακόμη και στην Γαλλία ανησυχίες για την ανάδυση του Τέταρτου Ράιχ, αυτή τη φορά με οικονομικά «όπλα».

«Ο πραγματικός κίνδυνος προέρχεται από το γεγονός, ότι για πρώτη φορά στη μεταπολεμική Γερμανία οι αντιευρωπαϊκές διαθέσεις κερδίσουν ισχυρό πολιτικό έρεισμα», δήλωνε χθες στο Reuters ο Γερμανός καθηγητής του Πανεπιστημίου του Αμβούργου Τόμας Στράουμπχαρ, την ώρα που ένας καταιγισμός δηλώσεων από παράγοντες του κυβερνητικού συνασπισμού της Δεξιάς προκαλούσαν νέες σεισμικές δονήσεις στις ελληνικές αγορές, ανεβάζοντας ταυτόχρονα κατακόρυφα το θερμόμετρο της υποτιμητικής κερδοσκοπίας κατά των πορτογαλικών ομολόγων και μετοχών.

Πράγματι, παρότι η καγκελάριος Μέρκελ και ο υπουργός Οικονομικών Σόιμπλε επιμένουν στις επίσημες δηλώσεις τους στην ανάγκη διάσωσης της Ελλάδας, έστω και με πολύ αυστηρούς όρους, ο προβληματισμός που αναπτύσσεται από άλλα κορυφαία στελέχη του κυβερνώντος γερμανικού συνασπισμού περιλαμβάνει σενάρια χρεοκοπίας και εξόδου της Ελλάδας από την Ευρωζώνη:

- Ανώτερος αξιωματούχος των Χριστιανοδημοκρατών της Μέρκελ, ο Νόρμπερτ Μπαρτλ, δήλωσε στο Reuters, ότι στη σημερινή προγραμματισμένη εμφάνιση του Ντομινίκ Στρος Καν και του Ζαν Κλωντ Τρισέ στο γερμανικό Κοινοβούλιο θα τεθεί από βουλευτές θέμα «κουρέματος» του ελληνικού χρέους, δηλαδή αναδιάρθρωσης με μείωση της ονομαστικής αξίας των τίτλων που έχουν στα χέρια τους οι επενδυτές. Αυτό το σενάριο προσπάθησε να αποκλείσει σχεδόν με δραματικό τρόπο η Γαλλίδα υπουργός Οικονομικών, Κριστίν Λαγκάρντ, που βλέπει ότι στην περίπτωση αυτή θα εκτεθούν σε ζημιές δεκάδων δις. ευρώ οι γαλλικές τράπεζες.

- Με αυτό το σενάριο επαναδιαπραγμάτευσης του ελληνικού χρέους, το οποίο υποδαύλισε πάλι με δηλώσεις στελεχών της η Goldman Sachs, αλλά και η Moody’s, με τη νέα υποβάθμιση της Ελλάδας, ενισχύθηκε ακόμη περισσότερο το κερδοσκοπικό στοίχημα κυρίως αμερικανικών τραπεζών και hedge funds του Λονδίνου για μια άμεση ελληνική πτώχευση, που θα φέρει κέρδη δισεκατομμυρίων σε όσους έχουν θέσεις σε CDS. Ορισμένοι θυμίζουν, ότι στην Goldman Sachs έχει αναλάβει καθήκοντα υψηλού συμβούλου μια εμβληματική φυσιογνωμία του γερμανικού τραπεζικού συστήματος, ο πρώην επικεφαλής οικονομολόγος της Μπούντεσμπανκ, Ότμαρ Ίσινγκ.

- Άλλος αξιωματούχος, από το οικονομικό επιτελείο του FDP, που συγκυβερνά με τους Χριστιανοδημοκράτες, δήλωσε ότι στο σχέδιο αντιμετώπισης της ελληνικής κρίσης θα πρέπει να περιληφθεί και η προσωρινή, όπως είπε, έξοδος της Ελλάδας από την Ευρωζώνη (προφανώς ύστερα από κάποια μορφή πτώχευσης, αφού διαδικασία εξόδου δεν προβλέπεται θεσμικά), ώστε η χώρα να ανακτήσει με μια γενναία υποτίμηση της δραχμής τη χαμένη ανταγωνιστικότητά της. Όμως, σε αυτή την περίπτωση είναι σαφές, ότι η «προσωρινή» έξοδος δεν μπορεί να έχει προκαθορισμένη χρονική διάρκεια και ίσως να οδηγήσει σε μια πολυετή περιπέτεια με αβέβαιη κατάληξη.

Οι δηλώσεις αυτές απηχούν τον προβληματισμό της γερμανικής ηγεσίας για τα στρατηγικά δόγματα της χώρας, που καθόρισαν επί δεκαετίες τη γερμανική πολιτική και ίσως αυτή την περίοδο να αναθεωρούνται, υπό το φως της διεθνούς κρίσης χρέους, αλλά και της ανάδυσης επικίνδυνων, για την Γερμανία, νέων ανταγωνιστικών δυνάμεων στην περιοχή της Ασίας, με πρώτη βεβαίως την Κίνα.

Η ιδιαίτερα διαδεδομένη αντίληψη, ότι η Γερμανία έχει συμφέρον να διατηρήσει ακέραιη την Ευρωζώνη και να αποφύγει ζημιές δισεκατομμυρίων στο τραπεζικό της σύστημα από χρεοκοπίες χωρών του Νότου, σύμφωνα με μια εναλλακτική ανάλυση που φαίνεται να απηχούν οι δηλώσεις των Γερμανών αξιωματούχων, δεν έχει βάση:
Οι ζημιές στο τραπεζικό σύστημα της Γερμανίας σαφώς είναι ελεγχόμενες, καθώς είναι διάσπαρτες σε αρκετές τράπεζες και ασφαλιστικές εταιρείες, ενώ μπορούν εύκολα να καλυφθούν με χρηματοδότηση από το εύρωστο γερμανικό Δημόσιο, χωρίς μάλιστα να χρειάζονται ιδιαίτερες εξηγήσεις στους φορολογούμενους πολίτες, όπως φαίνεται ότι χρειάζεται στην περίπτωση παροχής βοήθειας στις χώρες του Νότου.
Από την άλλη πλευρά, η γερμανική ηγεσία φαίνεται ότι διαπιστώνει, ότι παρήλθαν οι μέρες των άριστων εμπορικών σχέσεων με τις χώρες της περιφέρειας της Ευρωζώνης, οι οποίες έχουν βυθισθεί σε τέτοια κρίση χρέους, ύφεσης και ελλειμμάτων στις εξωτερικές τους συναλλαγές, που δεν αποτελούν «κότες με χρυσά αυγά» για τις γερμανικές βιομηχανίες, όπως συνέβαινε στα χρόνια της οικονομικής τους άνθησης.
Επιπλέον, η Γερμανία φαίνεται ότι επιδιώκει να αξιοποιήσει την ισχυρή δημοσιονομική της θέση, για να εγγράψει πολιτικά κέρδη στη διεθνή σκακιέρα: όσο οι ζημιές από τα ομόλογα των χωρών του Νότου ασκούν πιέσεις στις τράπεζες, άρα και δημοσιονομικές, στην Γαλλία, την Βρετανία και άλλες ισχυρές χώρες της Ευρώπης, τόσο αναδεικνύεται με σαφέστερο τρόπο η γερμανική υπεροχή.
Διαβάστε ολόκληρο το άρθρο
πηγή: http://www.sofokleous10.gr/portal2/toprotothema/toprotothema/2010-04-27-23-39-17-2010042722571/

Μπορεί η κρίση να οδηγήσει στις 'Ηνωμένες Πολιτείες της Ευρώπης';

Η πετρελαϊκή κρίση στις αρχές της δεκαετίας του 70’ οδήγησε τις ΗΠΑ στην αδυναμία/άρνηση αποπληρωμής του χρέους τους σε χρυσό και στην αναζήτηση ενός εναλλακτικού νομισματικού συστήματος το οποίο θα μπορούσε να τις βγάλει από τη μεγαλύτερη κρίση χρέους στη μοντέρνα ιστορία τους. Με πρωτεργάτη των Paul Volcker, υφυπουργό οικονομικών (1969 –1974) και υπεύθυνου διεθνών νομισματικών σχέσεων, οι ΗΠΑ κατήργησαν, εν μία νυκτί, το μέχρι εκείνη τη στιγμή διεθνές νομισματικό σύστημα, το οποίο είχε στην καρδιά του τη σύνδεση των νομισμάτων με το χρυσό και το αντικατέστησαν με το σύστημα ‘ελεύθερης’ διακύμανσης των νομισματικών ισοτιμιών, όπου η τιμή των νομισμάτων καθορίζεται με βάση τους ‘κανόνες της προσφοράς και της ζήτησης’.


Προκειμένου να κατευνάσουν την αντίδραση των εξοργισμένων πιστωτών τους (Βρετανίας, Γαλλίας, Ολλανδίας κλπ) και να τους πείσουν να δεχτούν την αποπληρωμή του χρέους σε δολάρια, αποφεύγοντας έτσι την πτώχευση, οι ΗΠΑ πέτυχαν, με την απειλή πολέμου (σύμφωνα με αποχαρακτηρισμένα, πρώην, απόρρητα βρετανικά έγγραφα), να ‘πείσουν’ τους Άραβες σε συμφωνία για τη διεξαγωγή του εμπορίου πετρελαίου αποκλειστικά και μόνο σε δολάριο, συνδέοντας το, έτσι, με το πιο σημαντικό εμπόρευμα του κόσμου και μετατρέποντας το σε παγκόσμιο νόμισμα, το οποίο όλες οι χώρες θα χρειάζονταν στο εξής, όσο θα είχαν ανάγκη από πετρέλαιο.

Τα κράτη βρέθηκαν αντιμέτωπα με ένα νέο σύστημα διακύμανσης των νομισμάτων τους, χωρίς να κατανοούν καλά τους κανόνες και τη λειτουργία του, ενώ οι ΗΠΑ, που το είχαν δημιουργήσει, το εκμεταλλεύτηκαν στο έπακρο, απογειώνοντας την τιμή του δολαρίου έναντι των υπόλοιπων νομισμάτων στα ύψη, προκειμένου, μεταξύ άλλων, να αντιμετωπίσουν τις αφόρητες πληθωριστικές πιέσεις από την άνοδο της τιμής του πετρελαίου, μεταφέροντας τες, έτσι, στα υπόλοιπα κράτη και κυρίως στην Ευρώπη, η οποία κατρακύλησε σε μία πολυετή περίοδο οικονομικής ύφεσης, που την οδήγησε το 1979 στην ίδρυση του Ευρωπαϊκού Νομισματικού Συστήματος (ΕΝΣ), με την υιοθέτηση της Ευρωπαϊκής Κεντρικής Μονάδας (ΕΚΜ), ενός άτυπου νομίσματος, προθάλαμου του ευρώ, πάνω στο οποίο συνδέθηκαν τα νομίσματα πολλών κρατών, με τη δυνατότητα απόκλισης μεταξύ τους μέχρι 2,5%.

Με τα ευρωπαϊκά νομίσματα να συνδέονται μεταξύ τους προκειμένου να γίνουν ισχυρότερα αλλά με το δολάριο να έχει συνδεθεί με το πετρέλαιο του οποίου η τιμή αυξήθηκε κατά 900% σε μερικά χρόνια, το αμερικανικό νόμισμα έγινε πανίσχυρο ενώ οι χώρες που εξήγαν πετρέλαιο βρέθηκαν με τεράστιο εμπορικό πλεόνασμα το οποίο ήταν, εξ ολοκλήρου, σε δολάρια. Το πλεόνασμα αυτό κατευθύνθηκε προς ευρωπαϊκές και αμερικανικές τράπεζες, οι οποίες άρχισαν να αναζητούν υποψήφιους δανειζόμενους προκειμένου να το εκμεταλλευτούν. Καθώς η διεθνής αλλά και οι περισσότερες εγχώριες οικονομίες ανά τον κόσμο ήταν πολύ ταλαιπωρημένες από την πετρελαϊκή κρίση, οι ανάγκες δανεισμού, μεταξύ άλλων και για την αγορά πετρελαίου, ήταν ιδιαίτερα αυξημένες και έτσι ο παγκόσμιος δανεισμός εκτινάχθηκε, τόσο στα αναπτυγμένα όσο και στα Λιγότερο Αναπτυγμένα Κράτη (ΛΑΚ), στα οποία συμπεριλαμβάνονταν και η Ελλάδα.

Με το πετροδολάρια να ρέουν άφθονα και με τη δίψα γι’ αυτά να είναι μεγάλη, κανείς δεν μπήκε στον κόπο να ερευνήσει κατά πόσο τα κράτη που δανείζονταν είχαν την υποδομή να διαχειριστούν σωστά τα δανεικά κεφάλαια ώστε να μην βρεθούν σε δύσκολη θέση στο μέλλον. Το αποτέλεσμα ήταν να ξεσπάσουν μία σειρά από κρίσεις χρέους, με ποιο γνωστή αυτήν του Μεξικό, το οποίο προκειμένου να την ξεπεράσει εξασφαλίζοντας οικονομική ‘στήριξη’ από τις ΗΠΑ, αναγκάστηκε να παραχωρήσει σε αυτές, με διμερείς συμφωνίες, την εκμετάλλευση του μεγαλύτερου τμήματος των πετρελαιοπηγών του. Άλλες χώρες που προέβησαν σε βαρύ δανεισμό, όπως η Ελλάδα, η Πορτογαλία, η Ιρλανδία και η Ιταλία, απέφυγαν τη μοίρα του Μεξικό αλλά κατά τη διάρκεια του ‘80 είδαν το χρέος τους ως ποσοστό του ΑΕΠ να απογειώνεται, το δημόσιο έλλειμμα τους να εκτινάσσεται και τον υψηλό πληθωρισμό να επιμένει (σύμφωνα με στοιχεία από έκθεση του ΔΝΤ, 1997), ενώ υποχρεώθηκαν να δανείζονται με επιτόκια κοντά η και παραπάνω από το 20% στα επόμενα χρόνια, προκειμένου να συνεχίσουν να καλύπτουν τις δανειακές τους ανάγκες αλλά και να αναχρηματοδοτούν το χρέος τους.

Η νέα διεθνής ύφεση στις αρχές της δεκαετίας του ‘90, μεγένθυνε και ανέδειξε τις αποκλίσεις μεταξύ των ευρωπαϊκών οικονομιών, αποκαλύπτοντας ότι ήταν άστοχη η επιλογή του 2,5% ως η μέγιστη για την απόσταση των νομισμάτων μεταξύ τους και υπό το βάρος μίας σφοδρής νομισματικής επίθεσης σε πληθώρα ευρωπαϊκών κρατών (Ιρλανδία, Δανία, Γαλλία, Ιταλία, Ισπανία, Βρετανία κλπ) η οποία πέταξε εκτός του συστήματος τη βρετανική στερλίνα και οδήγησε σε δριμεία υποτίμηση πολλά ευρωπαϊκά νομίσματα ωθώντας στα ύψη το δημόσιο χρέους και τα επιτόκια δανεισμού των αντίστοιχων κρατών τους, η Ευρώπη αναγκάστηκε να προβεί στην αναθεώρηση των κανόνων λειτουργίας του Ευρωπαϊκού Νομισματικού Συστήματος και στην υιοθέτηση νέων και πιο ευέλικτων, οι οποίοι και κατέληξαν, αργότερα, στη συμφωνία για τη δημιουργία του ευρώ.

Μία νέα κρίση, αυτή τη φορά στην Ασία, προκάλεσε την αλλαγή του ασιατικού νομισματικού συστήματος, κάτω και πάλι από την πίεση κερδοσκοπικών επιθέσεων σε σειρά ασιατικών κρατικών νομισμάτων, διαμορφώνοντας το σκηνικό που ισχύει στην Ασία μέχρι και σήμερα. Το ασταθές νομισματικό περιβάλλον επηρέασε και τη δραχμή, η οποία, σύμφωνα με έκθεση της Τράπεζας της Ελλάδος του 1998, μετά την οικονομική κρίση στην Ασία θεωρήθηκε υπερτιμημένη και δέχτηκε κερδοσκοπικές πιέσεις μέχρις ότου εντάχθηκε στον Ευρωπαϊκό Μηχανισμό Συναλλαγματικών Ισοτιμιών, δύο χρόνια πριν από την προγραμματισμένη υιοθέτηση του ευρώ από την Ελλάδα. Αποτέλεσμα της επίθεσης εναντίον της δραχμής ήταν η αύξηση του κρατικού κόστους δανεισμού (ενδεικτικά από το 8,4% στο 12,8% για τα ομόλογα τριμήνου) και η υποτίμηση της κατά 12,3% έναντι της ΕΚΜ, με βασικό στόχο την αύξηση της ανταγωνιστικότητας της χώρας ενώ η κυβέρνηση εξήγγειλε μία δέσμη δημοσιονομικών και διαρθρωτικών αλλαγών.

Σύμφωνα με την ίδια έκθεση της Τράπεζας της Ελλάδος, η υιοθέτηση του ευρώ από τα κράτη της ευρωζώνης ‘σήμαινε την παραίτηση από τη δυνατότητα να προσαρμόζουν τη συναλλαγματική τους ισοτιμία και να ασκούν ανεξάρτητη νομισματική πολιτική’ με την προσδοκία ότι ‘η ενιαία νομισματική πολιτική και η εξάλειψη του συναλλαγματικού κινδύνου σε συνδυασμό με την ενοποίηση των χρηματοπιστωτικών αγορών’ θα συνεπάγονταν ότι ‘τα βραχυπρόθεσμα επιτόκια (θα) πρέπει να βρίσκονται περίπου στο ίδιο επίπεδο σε όλες τις χώρες.’ Αν μέσα σε ένα τέτοιο σύστημα, ωστόσο, δεν αμβλυνθούν οι οικονομικές αποκλίσεις μεταξύ των κρατών που συμμετέχουν σε αυτό, τότε, σύμφωνα με την έκθεση, ελλοχεύει ο κίνδυνος ‘ασύμμετρων διαταραχών’ σε περιόδους μακροοικονομικών κρίσεων, ιδιαίτερα σε χώρες ‘με υψηλό δημόσιο χρέος όπως η Ελλάδα και η Ιταλία’ που ‘πρέπει να συνεχίσουν τις προσπάθειας δημοσιονομικής εξυγίανσης, προκειμένου να μειώσουν το ύψος του συνολικού χρέους.’.

Ωστόσο, το χρέος δε μειώθηκε στις χώρες αυτές και η οικονομική σύγκλιση δεν επήλθε ποτέ, ενώ, για παράδειγμα στην Ελλάδα, το χρέος ως ποσοστό του ΑΕΠ διατηρήθηκε πάνω από το 100% από το 1999 και μετά. Φτάνουμε, έτσι, στην τρέχουσα διεθνή κρίση, που ως η μεγαλύτερη των τελευταίων 80 ετών μεγένθυνε και ανέδειξε τις αποκλίσεις μεταξύ των ευρωπαϊκών οικονομιών πολύ περισσότερο απ’ ότι εκείνη στις αρχές του ‘90, αποκαλύπτοντας τις αδυναμίες και τα τρωτά σημεία της ευρωζώνης. Και ενώ το ‘90 η νομισματική επίθεση ξεκίνησε από τη Βρετανία, τώρα ξεκίνησε από την Ελλάδα, η οποία είδε τα επιτόκια δανεισμού της να αυξάνονται εκθετικά, παθαίνοντας έμφραγμα από το χρηματοπιστωτικό σοκ.

Και αν και τα ΜΜΕ επιμένουν να κάνουν λόγο για ‘ελληνική κρίση’, στην πραγματικότητα αυτή ήταν εξ αρχής ευρωπαϊκή κάτι που θα φαίνεται όλο και περισσότερο όσο ο χρόνος θα κυλά, όπως ακριβώς συνέβη και το 1990, όταν όλοι εστίαζαν στην κατάρρευση της στερλίνας για να δουν, τελικά, να λυγίζει, να τραυματίζεται και να αλλάζει ολόκληρη η Ευρώπη (με εξαίρεση, ίσως, τη Γερμανία).

Μάλιστα σήμερα, τα νέα ‘χρηματοπιστωτικά όπλα μαζικής καταστροφής’, όπως εύστοχα έχει ονομάσει μία κατηγορία χρηματιστηριακών παραγώγων προϊόντων ο Γουόρεν Μπάφετ (ο οποίος, πάντως έχει επενδύσει δεκάδες δισεκατομμύρια σε αυτά), κάνουν ακόμη πιο οδυνηρές και εύκολες τις χρηματοπιστωτικές και νομισματικές επιθέσεις αλλά και επιτρέπουν την αναμετάδοση του χρηματοπιστωτικού πολέμου σε ζωντανό χρόνο, με έναν τρόπο παρόμοιο με αυτόν που ζήσαμε στον πρόσφατο πόλεμο στο Ιράκ, τον οποίο παρακολούθησαν ζωντανά δισεκατομμύρια τηλεθεατές σε όλον τον κόσμο.

Έτσι, δισεκατομμύρια άνθρωποι παρακολούθησαν τους τελευταίους μήνες την Ελλάδα να αναρριχάται στη λίστα των πιθανότερων προς πτώχευση χωρών, μέσω του νέου σχετικού συστήματος υπολογισμού με τη χρήση των CDS (ασφάλιστρα κρατικού χρέους), περνώντας από τη 10η στην 5η και τελικά στην 1η θέση, με την πιθανότητα της για πτώχευση να υπολογίζεται, πλέον, στο 46,7% πάνω αυτήν χωρών όπως η Βενεζουέλα, η Αργεντινή, το Πακιστάν και το Ιράκ. Και ενώ όλα τα βλέμματα είναι στραμμένα στην Ελλάδα, μέσα σε λίγες ημέρες η Πορτογαλία έχει βρεθεί στην 6η θέση της σχετικής λίστας, με τις πιθανότητες της για πτώχευση να πολλαπλασιάζονται φτάνοντας στο 26,11% και το επιτόκιο του 10ετούς της ομολόγου να εκτινάζεται στο 5,53%, πάνω από αυτό της συμφωνίας στήριξης της Ελλάδας με την ΕΕ και το ΔΝΤ.

Από τις 12 μέχρι τις 27 Απριλίου, οι τιμές των CDS μερικών εκ των μεγαλύτερων τραπεζών και εταιριών της Πορτογαλίας έχουν τριπλασιαστεί, με το μέσο όρο των CDS του τραπεζικού της κλάδου να έχει αυξηθεί από τις 60 στις 325 μονάδες βάσης από την αρχή του έτους. Μα το έργο δεν τελειώνει εδώ καθώς η επίθεση έχει αρχίσει να γίνεται αισθητή και στην Ισπανία, με τις τιμές των CDS για τον τραπεζικό της κλάδο να έχουν αυξηθεί από τις 100 στις 250 μονάδες από την αρχή της χρονιάς, καταγράφοντας άνοδο της τάξης του 70% τον τελευταίο μήνα και με την τιμή του CDS της Ιρλανδίας να έχει αυξηθεί από τις 145 στις 200 μονάδες την τελευταία εβδομάδα.

Και την ώρα που το ειδικό τμήμα του αμερικανικού υπουργείου οικονομικών κάνει το καθιερωμένο γκάλοπ του μεταξύ των εταιριών που εμπορεύονται κρατικά ομόλογα, προκειμένου να πάρει τη γνώμη τους για το πώς θα πρέπει να κινηθεί ώστε να πετύχει μείωση των επιτοκίων τους, στην Ελλάδα οι ιθύνοντες δηλώνουν πως η τρέχουσα κρίση δεν έδωσε πρόωρα σημάδια και έτσι ήταν αδύνατον να προβλεφθεί και αρκούνται στο να ρίχνουν την ευθύνη ο ένας στον άλλον, αδυνατώντας, έστω και σε αυτήν την κρίσιμη στιγμή, να συνεργαστούν για το καλό της χώρας, το οποίο πλέον αφήνεται να ‘οριστεί’ και να επιτευχθεί μέσω των μέτρων του ΔΝΤ, το οποίο δεν παύει να αποτελεί έναν βραχυπρόθεσμο δανειστή μας που υποχρεούται να λάβει υπόψη του, όσο χαράζει την οικονομική πολιτική της Ελλάδας, τόσο το συμφέρον και άλλων κρατών όσο και το δικό του.

Και όμως η κρίση ήταν δυνατόν να προβλεφθεί και αυτό συνέβη, έμμεσα, σε δεκάδες εκθέσεις του ΔΝΤ, της Τράπεζας της Ελλάδας και της ΕΕ, οι οποίες προειδοποίησαν από το 1997 πως χωρίς την ουσιαστική οικονομική σύγκλιση των κρατών της ευρωζώνης, η νομισματική ενοποίηση θα μπορούσε να προκαλέσει ‘ασύμμετρες διαταραχές και επιπλοκές’ σε περίπτωση μακροοικονομικών κρίσεων, όπως η τρέχουσα. Αλλά η κρίση μπορούσε, τουλάχιστον, να προβλεφθεί από το 2006, αφού έδωσε όλα τα σημάδια σε διεθνή κλίμακα, τα οποία αποτυπώθηκαν άψογα στις τάσεις των επιτοκίων των μακροπρόθεσμων ομολόγων των ευρωπαϊκών κρατών, τα οποία από τον Ιανουάριο του 2006 και μετά πήραν την ανιούσα, με αυτά της Ελλάδας, της Πορτογαλίας, της Ισπανίας, της Ιταλίας και της Ιρλανδίας να παραμένουν σε έντονα ανοδική τάση στο μεγαλύτερο διάστημα των τελευταίων τεσσάρων ετών, προειδοποιώντας για αυτό που ερχόταν όλο και πιο κοντά μας.

Αλλά με την Ελλάδα, σε αντίθεση με τις ΗΠΑ, τη Γερμανία, τη Γαλλία, την Ιταλία, την Αγγλία, την Ιαπωνία, την Κίνα, τη Σιγκαπούρη κλπ να συμμετέχει στο διεθνές χρηματοπιστωτικό σύστημα αλλά να μην έχει ούτε καν ένα μικρό τμήμα στο υπουργείο οικονομικών για την παρακολούθηση και τη μελέτη του και να αρκείται σε γενικές έρευνες της ΚΤΕ, χωρίς καμία οργάνωση και προετοιμασία για την επιβίωση στη σύγχρονη χρηματιστηριακή οικονομία, κανείς δε φάνηκε να είδε το οφθαλμοφανές και όλοι βρέθηκαν να πιάνονται εξ απήνης.

Και τώρα μοιάζει να συμβαίνει ακόμη ένα ακόμη λάθος, που πηγάζει από το συμπέρασμα ότι η τρέχουσα κρίση είναι, αμιγώς, ελληνική και την ελπίδα εύρεσης του φάρμακου μέσα από μέτρα τα οποία αποφασίζονται στην πιο ακατάλληλη χρονική στιγμή και με τον πλέον πρόχειρο, άτσαλο και βεβιασμένο τρόπο, υπό την πίεση της εξασφάλισης νέων δανεικών κεφαλαίων και χωρίς καμία πρόβλεψη για το τί θα συμβεί στην περίπτωση που δεν αποδώσουν όσο ελπίζουμε, κάτι που, συνήθως, αποτελεί τον κανόνα και όχι την εξαίρεση.

Διαβάστε όλο το άρθρο...
πηγή : http://www.sofokleous10.gr/portal2/toprotothema/toprotothema/2010-04-27-23-25-48-2010042722568/

«Το σπίτι θα καίει ολοσχερώς, και η ΕΕ θα συζήτάει για την πληρωμή ενός κάδου νερού....!»

Υπάρχουν ουσιαστικά τρεις κύριοι λόγοι γιατί μια κυβέρνηση στην οικονομική κρίση να στραφεί προς το Διεθνές Νομισματικό Ταμείο. Ο πρώτος και προφανής είναι τα φτηνά δάνεια. Τα επιτόκια αρχίζουν αυτήν την περίοδο από 1.26% για τα μικρά ποσά, και πηγαίνουν μόνο μερικές ποσοστιαίες μονάδες υψηλότερα για τα μεγαλύτερα. Δεύτερον, «εισάγουν» την πολιτική αξιοπιστία του εμπορικού σήματος του ΔΝΤ. Τρίτον, κερδίζουν μια πολύτιμη πολιτική ασπίδα για να «εκτρέψουν» τη δημόσια απαγοήτευση. Είναι ευκολότερο για μια κυβέρνηση να πετσοκόψει τη δημόσια δαπάνη ή να αυξήσει τα επιτόκια μετάθετωντας την ευθύνη στο ΔΝΤ ...!


Το μειονέκτημα της συμβολής του ΔΝΤ για όποια κυβέρνηση, είναι το στίγμα ότι έχει χάθεί ο έλεγχος. Η προδφυγή της Αγγλίας στο ΔΝΤ το 1976 ακόμα «αντηχεί» στη πολιτική σκηνή της χώρας. Ο τρόπος βέβαια που η Ευρωζώνη έχει διαχειριστεί την ελληνική κρίση ελαχιστοποιεί το κόστος του στίγματος της παρουσίας του ΔΝΤ στην χώρα μας.

Το Ευρωπαϊκό Συμβούλιο άρχισε την ελληνική διάσωση στα μέσα του Φεβρουαρίου - ήδη πάρα πολύ αργά - και ακόμα δεν έχει μπει οι τελικές υπογραφές.

Η αγορά δεν έχει ακόμα καθησυχαστεί, πολύτιμος χρόνος έχει χαθεί με επαναλαμβανόμενες αναποτελεσματικές συνεδριάσεις των ευρωπαϊκών υπουργών χρηματοδότησης, και δημόσιες λογομαχίες για τουυς όρους δανεισμού και τον ρόλο του ΔΝΤ..!

Η χώρα μας θα μαρκαριστεί αναμφισβήτητα με το στίγμα ΔΝΤ , παρόλο που για λόγους αυτοσεβασμού, η ΕΕ θέλει να κάνει το μεγαλύτερο μέρος του δανεισμού - σε υψηλότερα επιτόκια από το ΔΝΤ... - και να θέσει ορισμένες προϋποθέσεις.

Ακόμα και τώρα, η διαδικασία για την έγκριση του δανείου θα διαρκέσει άλλη μια εβδομάδα. Η εμμονή της ΕΕ στις συνταγματικές ακρίβειες είναι αξιοθαύμαστη.... «Το σπίτι θα καίει ολοσχερώς, και η ΕΕ θα συζήτάει τη συνταγματικότητα της κλήσης στη πυροσβεστική ή την πληρωμή ενός κάδου νερού....!»

Ακόμα και όταν αρχίσει το πρόγραμμα διάσωσης της Ελληνικής οικονομίας, θα παραμείνει πιθανώς ασαφές το ποιος είναι ουσιαστικά ο υπεύθυνος. Το ΔΝΤ έχει σαφείς κανόνες και το θέμα είναι τι θα γίνει αν τα προγράμματα είναι διαφορετικά και με διαφορετικούς όρους; Εάν αυτό ακούγεται χαοτικό, φανταστείτε πώς η ΕΕ θα χειριστεί το τεράστιο χρέος της Ελλάδας στις γαλλικές και τις γερμανικές τράπεζες.

Το ΔΝΤ υπάρχει για να γυρίσει «τον δανεισμό», όσο είναι δυνατό, σε μια τεχνοκρατική λύση παρά μια «πολιτική άσκηση.»
πηγή : http://www.sofokleous10.gr/portal2/toprotothema/toprotothema/l---------------r-2010042722567/

Sponsored Ads

Related Posts Plugin for WordPress, Blogger...